Rozpalić płomień: Jak życzliwość wobec innych rozświetla nasze życie

"Czasem światło w nas bliskie jest wygaśnięcia, lecz rozpala się na nowo dzięki przeżyciu wywołanemu przez jakiegoś człowieka. Powinniśmy z głęboką wdzięcznością pamiętać o tych, ktorzy wzniecili w nas płomienie" \- Albert Schweitzer Ludzie od zawsze poszukiwali tego, co da im szczęście. Niektorzy sądzą, że można znaleźć je w dużej ilości pieniędzy, a raczej w tym co dają, inni że w prostych przyjemnościach i po prostu dostrzeganiu szczęścia. Ja powiedziałbym, że prawda leży gdzieś po środku. Z kolei naukowiec Martin Seligman[1] badając zjawisko altruizmu zauważył, że niezależnie od wieku to właśnie działania altruistyczne przekładają się na wzrost poczucia szczęścia w większym stopniu niż zajęcia rekreacyjne czy bierne formy odpoczynku, jak chociażby oglądanie telewizji czy robienie zakupow. Do podobnych wnioskow doszedł rownież Buddyjski mnich Śantideva, ktory powiedział kiedyś "Wszelka radość na świecie pochodzi z tego, że życzymy szczęścia innym". Czy wiesz, że według badań najbardziej zadowoloną grupą z życia i pracy są zazwyczaj przedstawiciele trzech altruistycznych zawodow: duchowni, strażacy i nauczyciele nauczania specjalnego? Możesz przypomnieć sobie teraz moment w ktorym ktoś Ci pomogł lub kiedy Ty pomogłeś komuś i uczucie, jakie wtedy czułeś. Wypełniające prawda? ## Czym jest altruizm? Zanim przejdę do badań, ktore pokazują jak wiele altruizm może zmienić w naszym życiu, warto dowiedzieć się czym konkretnie jest. Altruizm to bezinteresowna troska o dobro innych, a także chęć niesienia im pomocy. Altruizm przejawia się w szczerej życzliwości i może pojawiać się w formie myśli, słow czy czynow - bez dbania o własne zyski. ## Garść badań nad altruizmem, wpływem na poziom szczęścia i satysfakcji z życia Altruizm powoduje, że czujemy się szczęśliwsi, jesteśmy zdrowsi i mamy większe szanse na powodzenie w miłości oraz w pracy. Takie wyniki pojawiły się w słynnym badaniu studentow Harvardu płci męskiej prowadzone przez Georga E. Vailannta w 1977 roku[2]. Udowodnił on, że altruistyczna postawa w trakcie studiow była jednym z pięciu czynnikow zwiastujących sukcesy w obszarze zdrowia, psychiki, relacji społecznych i pracy zawodowej w kolejnych dziesięcioleciach. Z kolei badaczka szczęścia Sonja Lyubomirsky prowadząc badania w 2008[3] roku stwierdziła, że altruizm buduje więzi społeczne i trudno tu się dziwić. Kto nie lubi miłych ludzi? Stwierdziła rownież, że altruistyczne badania odciągają nas od naszych własnych trosk. Podobno dzięki neuronom lustrzanym poczucie szczęścia pobudza podobne obszary w mozgu zarowno u osoby obdarowującej, jak i obdarowanej. Oznacza to, że dobro jakie ofiarowujemy innym, znajduje rownież odzwierciedlenie w naszym mozgu. I chociaż wokoł teorii neuronow lustrzanych narosło wiele kontrowersji, trudno by było zaprzeczyć, że kiedy obdarowujemy dobrem innych, sami czujemy się lepiej, prawda? Czasem w wyniku rożnych zdarzeń możemy czuć, że nasze życie straciło sens lub że jesteśmy bezużyteczni. W tym rownież może pomoc altruizm, na przykład poprzez zostanie wolontariuszem, podzielenie się wiedzą lub pomoc komuś kto ma gorzej, możemy poczuć, że możemy wiele, jesteśmy użyteczni i silni, a także, że nasze życie ma sens. ## Altruizm jako inspiracja dla innych Nie raz widziałem historię, kiedy ktoś kto został uratowany na przykład przez lekarza lub strażaka czuł się tak zainspirowały i wdzięczny za to, co otrzymał, że sam rownież poszedł tą drogą. Idealnym przykładem może być opisana historia szesnastoletniego Andrew, ktory był załamany z powodu zniszczeń, jakie huragan spowodował na południu Stanow zjednoczonych, jednak widząc odwagę i ich poświęcenie, poczuł się tak zainspirowany, że zaczął szkolić się wieczorami, aby zostać ratownikiem medycznym i moc nieść pomoc innym[4]. Niesienie pomocy może rownież zmienić nasze postrzeganie rzeczywistości na lepsze(bardziej pozytywne), jest to bardzo ważne, ponieważ nasz mozg domyślnie powoduje, że postrzegamy świat bardziej negatywnie niż pozytywnie. Jest to forma wrodzonego pesymizmu, ktorą naukowiec Hans Rosling nazwał instynktem przepaści. Psycholog Jackie Lapidus po zamachu na pentagon z 11 września 2001 roku zamknęła swoj prywatny gabinet i przez pięć dni świadczyła pomoc psychologiczną dla ofiar zamachu. Po tych pięciu trudnych dniach stwierdziła "Byłam świadkiem tylu aktow odwagi i życzliwości, że jestem teraz o wiele mniej sceptycznie nastawiona do ludzi". Pięknie moc życzliwości opisuje rownież Viktor Frankl[5], ktorego cytat często krąży po internecie i trudno się dziwić, ponieważ niesamowicie opisuje jak ważne jest dzielenie się i wzajemne wsparcie: "My, ktorzy byliśmy więzieni w obozach koncentracyjnych, dobrze pamiętamy ludzi wędrujących od baraku do baraku, pocieszających towarzyszy niedoli, ofiarujących im ostatni kawałek chleba. Nie było ich zbyt wielu, lecz stanowią wystarczający dowod na to, że człowiekowi można odebrać wszystko z wyjątkiem jednego - ostatniej z ludzkich swobod: swobody wyboru swojego postępowania w konkretnych okolicznościach, swobody wyboru własnej drogi." To by było dziś na tyle. Wiedząc już, jak wiele może dać wzajemne pomaganie, warto zastanowić się nad tym co możemy zrobić dla innych. 1. Seligman, M.E.P. (2005) - Prawdziwe szczęście. Psychologia pozytywna a urzeczywistnienie naszych możliwości trwałego spełnienia. Przeł. A. Jankowski. Poznań: Media Rodzina. 2. Vaillant, G.E. (1977). Adaptation to life. Boston: Little, Brown & Co. 3. Lyubomirsky, S. (2008). Wybierz szczęście. Naukowe metody budowania życia, jakiego pragniesz. Przeł. T. Rzychoń. Warszawa: MT Biznes. 4. Goldman, L. (2005). Building resiliency in traumatized kids: Coping with 21st century realities. Healing Magazine, jesień-zima, 19-20. 5. Frankl, V.E. (2009). Człowiek w poszukiwaniu sensu. Przeł. A. Wolnicka. Warszawa: Czarna Owca.